Ik ben Eline

Ik ben 35 jaar oud en ik ben getrouwd met mijn grote liefde Yusuf. Samen hebben we twee zoontjes, Zayn (7 jaar) en Ziya (5 jaar). Ik heb altijd al affiniteit gehad met kinderen die zich anders ontwikkelen, met name kinderen met autisme en ADHD vind ik erg interessant. Ik vroeg me tijdens mijn werk als leerkracht altijd af hoe ik deze kinderen het beste kon begeleiden, hoe ik ervoor kon zorgen dat ze zich prettig voelden in de klas, zodat ze zich optimaal konden ontwikkelen. Om hierin sterker te worden heb ik de Master Special Educational Needs gevolgd, waarna ik ook als gedragsspecialist in het regulier onderwijs heb gewerkt. Op dat moment had ik nog geen idee dat ik zelf moeder zou worden van een zoon met autisme, die nu bijvoorbeeld nog niet spreekt en leert communiceren met een spraakcomputer. Ik ben nu erg dankbaar voor hoe dingen zijn gelopen. Mijn kennis over de ontwikkeling van kinderen heeft ervoor gezorgd dat ik sneller kon ingrijpen en dat ik mijn zoon Zayn nu ook beter begrijp. Daarnaast heeft Zayn mij op professioneel gebied sterker gemaakt. Waar eerst een kloof was, hebben we nu een brug gebouwd. Ik vind het heel fijn om mijn ervaringen en lessen met je te delen.

Naast alle zorgtaken ook moeder willen zijn

Dat opvoeden van kinderen het nodige werk met zich meebrengt, hoef ik niemand te vertellen. Maar ouders van kinderen met speciale (zorg)behoeften weten als geen ander dat dit nog veel meer van je vraagt. Plotseling krijg je te maken met een zorgtakenpakket waarvan je niet eens wist dat het bestond. Dit zijn taken die je vooraf nergens leest in de apps en informatieboekjes over zwangerschappen en het opvoeden van kinderen. Naast het feit dat uiteraard elk (zorg)kind verschillend is, merk ik toch dat er overeenkomsten zijn in de zaken die geregeld moeten worden. Na talloze zoektochten naar informatie en telefoontjes met verschillende instanties, voelde ik sterk dat ik hier iets mee wilde doen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat wanneer autisme vroeg wordt (h)erkend en er vervolgens veel aandacht wordt besteed aan het creëren van een goed afgestemde omgeving voor mensen met autisme, er prachtige dingen kunnen gebeuren. Ik wil een centrale plek creëren waar ouders, opvoeders, familie, zorgverleners en onderwijskrachten informatie kunnen vinden over autisme. Op deze manier kunnen zij de energie, die ze anders besteden aan het uitzoeken van zaken, het vergaren van kennis en het regelen van de juiste zorg; geven aan het welzijn van hun dierbare. Waarom moeilijk doen als we het samen kunnen doen?

Leren en blijven creëren

Vriendinnen gaven mij tijdens een vriendinnenweekend eens een bordje met de quote ‘Als iets niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.’ en ik denk dat dit inderdaad wel bij mij past. Mogelijkheden zien die anderen nog niet zien, doorzetten als het moeilijk wordt en het durven stappen uit je comfortzone. Eigenschappen die me helpen als zorgouder.

Je hart volgen en denken in mogelijkheden is iets wat ik al langer doe. Toen mijn man een baan in het buitenland kreeg, verhuisde ik al gauw met hem mee. Ik zei mijn baan op en samen hebben we ruim 5 jaar in Istanbul gewoond. In die tijd kregen we onze prachtige zonen en ik kan je vertellen dat ver weg wonen van familie en vrienden niet altijd even makkelijk is, zeker niet wanneer er zorgen bij komen kijken. Keuzes maken is niet altijd eenvoudig, maar wel eenvoudiger wanneer je iets doet uit bestwil voor je kind. Omdat ik in Istanbul niet de zorg zo geregeld kon krijgen zoals ik dat in Nederland kan (door bijvoorbeeld de taalbarrière), besloten we om terug te gaan naar Nederland. Zayn gaat momenteel naar een KDC en Ziya zit in groep 2 van de basisschool. Mijn man werkt nog steeds in het buitenland, waardoor ik veel alleen ben met Zayn en Ziya. Weer in het onderwijs gaan werken is lastig, omdat dit uren met zich meebrengt die lastig te combineren zijn met de zorg voor Zayn. Ik ben daarom op zoek gegaan naar iets waarbij ik iets kan opbouwen om de zorg van Zayn en Ziya heen. De moeder kunnen zijn die ik wil zijn en daarnaast anderen helpen zijn taken waar ik iedere dag aan werk. Zayn zou eigenlijk gaan uitstromen bij het KDC, maar er is in onze hele omgeving (Peelland) geen plek die passend is voor hem. Door de kennis die ik inmiddels heb vergaard, durf ik nieuwe dingen te creëren en zo ben ik nu bijvoorbeeld ook bezig met het opzetten van een klas voor kinderen die, net zoals Zayn, de cognitieve uitdaging nodig hebben, maar waarbij ook grote nabijheid van belang is. Een klas waar onderwijs en zorg samenkomen en waarbij je mag zijn wie je bent.